The Apple Pen
วันเสาร์ที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2567
วันอังคารที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2565
Enable Mica Effect for Edge
How to enable Mica effect in Microsoft Edge
1. Type "edge://flags/#edge-visual-rejuv-show-settings"
2. Search "Show Windows 11 visual effects"
3. select “Enabled.
วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565
EQ-หนุ่มไฟแรง
นิทานเรื่อง ชายหนุ่มไฟแรง
ชายหนุ่มไฟแรง ที่มุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว
เธอจะมารอ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา หลังจากที่เขาเลิกงาน
เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน..แล้วเธอก็กลับไป
วันนี้เขากลับถึงบ้าน ช้ากว่าปกติมาก แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอที่หน้าบ้านเขา..
เช่นทุกวัน
“โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วน เลยกลับมาช้าไปหน่อย”
เธอยังยิ้มให้เขา “คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว ทำไมยังทำงานหนักอีกล่ะ ?”
“ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้..เพื่อคุณนะจ๊ะ”
เวลาผ่านไป 1 ปี
หญิงสาวมาหาเขาบ้าง ไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องอย่างนี้ วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา
“คุณมีเงินมากพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง ?”
“ขอเวลาอีกสักหน่อย ผมอยากซื้อแหวนวงใหม่มาเปลี่ยนให้คุณด้วย”
เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็กเบาๆ
“ฉันบอกหรือว่า ฉันอยากได้แหวนวงใหม่ ?”
“ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ...ที่รัก”
3 เดือนผ่านไป
เขาไม่เห็นเธอที่หน้าประตูบ้าน วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่ เขาจึงตัดสินใจลางาน 1 วัน เพื่อไปหาเธอที่บ้านของเธอ เมื่อมาถึง แม่ของเธอออกมาต้อนรับและมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้เขา และบอกเส้นทางที่เป็นสถานที่ ที่เธออยู่ที่ซึ่งเขาจะพบเธอได้
เนินเขาเล็ก ๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้ มีแท่นหินสลักชื่อหญิงสาวตั้งอยู่กลางเนิน
น้ำตาของลูกผู้ชายไหลรินออกมา มือสั่นเทาของเขาเปิดกล่องไม้อย่างช้า ๆ
ข้างในกล่องอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็ก ๆ
เขาเริ่มอ่านข้อความ..ทีละใบ...ทีละใบ....
“วันนี้ ..คุณกลับมาช้า ..ฉันรอ 2 ชั่วโมง..ไม่เป็นไร ..ฉันรักคุณ”
“วันนี้ฝนตก ..ฉันยังรอ ..แต่ไม่เจอคุณ..ไม่เป็นไร ..แต่ฉันยังรักคุณ”
“ฉันเริ่มป่วย.. จนไปหาคุณไม่ได้ ..คุณคงไม่ทันได้สังเกต..ไม่เป็นไร..แต่ฉันยังรักคุณ”
“วันนี้ ..คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่..คุณคงลืมว่า..ฉันตอบตกลง..จะแต่งงานกับคุณ
..เพราะแหวนวงนี้ แต่ไม่เป็นไร..ฉันยังรักคุณ”
ชายหนุ่มได้เรียนรู้แล้วว่า.......
บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิต
อาจเทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อย ที่เขาเคยได้รับจนเป็นเรื่องปกติของทุกวัน
รถคันหรูแล่นไกลออกไป เหลือไว้เพียงกล่องแหวนเพชร ราคาแพง หน้าหลุมศพ
ที่ดูไม่เหลือค่าอะไร ..สำหรับเขา..อีกต่อไป
“ผมมีบ้านหลังใหญ่..แต่คงกว้างไป สำหรับการที่จะต้องอยู่คนเดียว
ผมมีรถราคาแพง แต่ไม่รู้จะขับไปรับใครให้มานั่งเคียงคู่ ..เพื่อไปที่ไหน ๆ ด้วยกัน
ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิต แต่ไม่เคยมีเวลาที่จะได้อยู่กับคนที่..ผมรัก
ตอนนี้ผมมีเงินมากมาย แต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาที ที่จะบอกว่า ‘รักเธอ’..
ผมมีทุกอย่างเพียบพร้อมตามที่ผมฝัน แต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุด
..ที่อยากให้ย้อนกลับมา..จะได้ไหม ?”
บทสรุป
ลองก้าวออกจากโต๊ะทำงานก่อนตะวันจะตกดินสักวันสองวันต่อสัปดาห์
หันกลับไปเอาใจใส่คนที่รักเราบ้าง อาจจะไม่ใช่แค่แฟนหรือคนรัก
บางที พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ก็เฝ้ารอ 1 นาทีจากเราเหมือนกัน
ณ วันนี้...อย่างน้อยเราก็ยังมีเวลาเหลือมากกว่า 1 นาท ? ที่บางคนโหยหา...
อย่าปล่อยให้อะไรๆ มันสายเกินไป...
ชีวิตคน...ถึงมันจะไม่สั้นนัก...แต่มันก็ใช่ว่าจะยาวนานตลอดไป
เงินทองที่มากมายจากการทำงานหักโหม...
บางทีอาจได้คืนกลับมาเพียงแค่โลงราคาแพงจากน้ำพักน้ำแรง
ในครึ่งชีวิตที่ผ่านมา
ชายหนุ่มไฟแรง ที่มุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว
เธอจะมารอ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา หลังจากที่เขาเลิกงาน
เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน..แล้วเธอก็กลับไป
วันนี้เขากลับถึงบ้าน ช้ากว่าปกติมาก แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอที่หน้าบ้านเขา..
เช่นทุกวัน
“โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วน เลยกลับมาช้าไปหน่อย”
เธอยังยิ้มให้เขา “คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว ทำไมยังทำงานหนักอีกล่ะ ?”
“ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้..เพื่อคุณนะจ๊ะ”
เวลาผ่านไป 1 ปี
หญิงสาวมาหาเขาบ้าง ไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องอย่างนี้ วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา
“คุณมีเงินมากพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง ?”
“ขอเวลาอีกสักหน่อย ผมอยากซื้อแหวนวงใหม่มาเปลี่ยนให้คุณด้วย”
เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็กเบาๆ
“ฉันบอกหรือว่า ฉันอยากได้แหวนวงใหม่ ?”
“ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ...ที่รัก”
3 เดือนผ่านไป
เขาไม่เห็นเธอที่หน้าประตูบ้าน วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่ เขาจึงตัดสินใจลางาน 1 วัน เพื่อไปหาเธอที่บ้านของเธอ เมื่อมาถึง แม่ของเธอออกมาต้อนรับและมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้เขา และบอกเส้นทางที่เป็นสถานที่ ที่เธออยู่ที่ซึ่งเขาจะพบเธอได้
เนินเขาเล็ก ๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้ มีแท่นหินสลักชื่อหญิงสาวตั้งอยู่กลางเนิน
น้ำตาของลูกผู้ชายไหลรินออกมา มือสั่นเทาของเขาเปิดกล่องไม้อย่างช้า ๆ
ข้างในกล่องอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็ก ๆ
เขาเริ่มอ่านข้อความ..ทีละใบ...ทีละใบ....
“วันนี้ ..คุณกลับมาช้า ..ฉันรอ 2 ชั่วโมง..ไม่เป็นไร ..ฉันรักคุณ”
“วันนี้ฝนตก ..ฉันยังรอ ..แต่ไม่เจอคุณ..ไม่เป็นไร ..แต่ฉันยังรักคุณ”
“ฉันเริ่มป่วย.. จนไปหาคุณไม่ได้ ..คุณคงไม่ทันได้สังเกต..ไม่เป็นไร..แต่ฉันยังรักคุณ”
“วันนี้ ..คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่..คุณคงลืมว่า..ฉันตอบตกลง..จะแต่งงานกับคุณ
..เพราะแหวนวงนี้ แต่ไม่เป็นไร..ฉันยังรักคุณ”
ชายหนุ่มได้เรียนรู้แล้วว่า.......
บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิต
อาจเทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อย ที่เขาเคยได้รับจนเป็นเรื่องปกติของทุกวัน
รถคันหรูแล่นไกลออกไป เหลือไว้เพียงกล่องแหวนเพชร ราคาแพง หน้าหลุมศพ
ที่ดูไม่เหลือค่าอะไร ..สำหรับเขา..อีกต่อไป
“ผมมีบ้านหลังใหญ่..แต่คงกว้างไป สำหรับการที่จะต้องอยู่คนเดียว
ผมมีรถราคาแพง แต่ไม่รู้จะขับไปรับใครให้มานั่งเคียงคู่ ..เพื่อไปที่ไหน ๆ ด้วยกัน
ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิต แต่ไม่เคยมีเวลาที่จะได้อยู่กับคนที่..ผมรัก
ตอนนี้ผมมีเงินมากมาย แต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาที ที่จะบอกว่า ‘รักเธอ’..
ผมมีทุกอย่างเพียบพร้อมตามที่ผมฝัน แต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุด
..ที่อยากให้ย้อนกลับมา..จะได้ไหม ?”
บทสรุป
ลองก้าวออกจากโต๊ะทำงานก่อนตะวันจะตกดินสักวันสองวันต่อสัปดาห์
หันกลับไปเอาใจใส่คนที่รักเราบ้าง อาจจะไม่ใช่แค่แฟนหรือคนรัก
บางที พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ก็เฝ้ารอ 1 นาทีจากเราเหมือนกัน
ณ วันนี้...อย่างน้อยเราก็ยังมีเวลาเหลือมากกว่า 1 นาท ? ที่บางคนโหยหา...
อย่าปล่อยให้อะไรๆ มันสายเกินไป...
ชีวิตคน...ถึงมันจะไม่สั้นนัก...แต่มันก็ใช่ว่าจะยาวนานตลอดไป
เงินทองที่มากมายจากการทำงานหักโหม...
บางทีอาจได้คืนกลับมาเพียงแค่โลงราคาแพงจากน้ำพักน้ำแรง
ในครึ่งชีวิตที่ผ่านมา
วันเสาร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2564
วันอาทิตย์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2563
EQ-แม่
เจอบทความหนึ่งบน Internet อ่านแล้วรู้สึกประทับใจ ซึ่งผมเก็บเอาไว้นานแล้ว (พยายามหาว่ามาจากไหนก็ไม่พบแล้ว) อยากนำมาเก็บไว้ที่นี้ด้วย
"ลูกรัก ตอนที่เจ้ายังเด็ก แม่ใช้เวลาทั้งหมดค่อย ๆ สอนให้เจ้าใช้ช้อน ใช้ตะเกียบคีบอาหาร สอนเจ้าใส่รองเท่า สอนเจ้ากลัดกระดุม สอนเจ้าใส่เสื้อผ้า อาบน้ำให้เจ้า เช็ดอุจาระ ปัสาวะให้เจ้า ลูกจำได้ไหม แม่ต้องสอนเจ้ากี่ร้อยครั้ง ให้เจ้าพูดว่าคำว่าแม่ได้ แม่ดีใจมากแค่ไหนที่เจ้าเริ่มพูดเป็นประโยคได้ แม่ต้องตอบคำถามของเจ้ากี่ร้อยครั้ง กว่าเจ้าจะเข้าใจในสิ่งที่เจ้าสงสัย
สิ่งเหล่านี้แม่ไม่เคยลืม หากวันหนึ่ง แม่จำไม่ได้ หรือเริ่มพูดช้าลง ขอเวลาให้แม่สักหน่อย รอแม่ได้ไหม ? ให้แม่ได้คิด บางครั้ง สิ่งที่แม่อยากจะพูดกับเจ้า แม่อาจจะพูดกับเจ้าไม่ได้อีกแล้ว หากวันหนึ่ง แม่ถามเจ้าซ้ำแล้วซ้ำอีกกับเรื่องเดิม ๆ ขอให้เจ้าอย่ารำคาญจะได้ไหม ? ตอนนี้แม่อาจกลัดกระดุมเสื้อไม่ได้ ยามกินข้าวอาจหกเลอะเสื้อผ้า เจ้าอย่าเอ็ดแม่ได้ไหม ?
วันนี้ขาของแม่เริ่มอ่อนแรง ยืนได้ไม่ค่อยนาน เดินเหินลำบาก ขอให้เจ้าอดทนและอ่อนโยนกับแม่ ขอเพียงเจ้าอยู่ข้าง ๆ แม่ ขอให้ลูกจับมือและพยุงแม่ไว้เดินเป็นเพื่อนแม่จนวันที่แม่สิ้นใจ เหมือนวันที่เจ้าคลอดมาแม่ก็พยุงเจ้าเดินอย่างนี้เหมือนกัน"
วันจันทร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2563
ปัญหา UiPath ต้องทำงานแบบ Run As Admin
Some application need to use Administrator for run. But UiPath not run as administrator mode it will error "The requested operation requires elevation"
Below is how to solve this problem
Uipath.Service.UserHost.exe with Admin